Het Nemiusklooster en de wijk de Muntel liggen op grond die vroeger niet bestond! Dieuwertje van Schadewijk heeft uitgezocht hoe dit in elkaar zat: “Vanaf 1874 was ’s-Hertogenbosch officieel geen vestingstad meer, wat betekende dat de stadsmuren niet langer een strategische functie hadden. De stad kon worden uitgebreid en zodoende ontstonden in 1916 ontwerpplannen voor de nieuwe stadswijk De Muntel. Om die plannen te kunnen realiseren had men zand nodig.”
Waar moest dat zand nu vandaan komen? Men begon met een afgraving ten noorden van de Bosche binnenstad om het zand te kunnen winnen. Door die afgraving kon men het gebied van de Muntel ophogen en ontstond tevens een groot meer: de IJzeren Vrouw. Van Schadewijk: “De grond van de
Muntel was daardoor niet heel goedkoop en de wijk is van oudsher dus geen echte arbeiderswijk te noemen, maar eerder een middenstandswijk. Typerend is ook het geringe aantal cafés die je in een typische arbeiderswijk juist vaak wat meer ziet.”
Figuren: Een kaartje van hoe het klooster in 1928 werd gepland in de nieuwe wijk De Muntel (bron: stadsarchief Den Bosch).
De IJzeren Vrouw, vanaf de Ophoviuslaan kijkend richting de Gelderse Dam en het klooster (bron: Google).
Bronnen: Dieuwertje van Schadewijk, 2016. Erfgoed en het klooster: een cultuurhistorisch verhaal. Kloosterhotel de Soete Moeder.
Stadsarchief Den Bosch. Beeld 0063314
