Na een periode van kinderen krijgen, vrijwilligerswerk en als particulier verpleegkundige gewerkt te hebben bij het Groene Kruis, komt mevrouw Wil van de Beek in 1972 weer terug in het Zuiderziekenhuis, maar nu als Wil Gelderman. Deze tijd noemt zij haar ‘tweede periode’. Ze zou er voltijds gaan werken en blijven tot 1 januari 1979.
Wil Gelderman: “Het was thuiskomen, ondanks dat er van alles was veranderd. Door de bouw van het nieuwe behandelingsgebouw waren onder andere de Operatiekamers (OK) en Fysiotherapie verplaatst. Dat gaf enorme veranderingen in het oude gebouw. Er waren meer toiletten en badkamers, keukens, spoelkeukens op andere plekken. Op de plaats van de OKs was de I.C. gekomen, de Intensive Care. De grote zalen uit de jaren 50 en 60 waren opgedeeld in kleinere. Geen kinderchirurgie meer, maar wel de start van een brandwonden afdeling van Dr. Boxma en dr. Cech. Vooral het verbeterde materiaal was geweldig. Bedden hadden nu wielen en waren verstelbaar voor verschillende houdingen. In mijn eerste periode moest je het bed zelf nog op wielen zetten op een zogeheten ‘kribberijder’ die op de gang stond. Door mijn ervaring kwam ik snel als Eerste Verpleegkundige in de leiding van Chirurgie III terecht op ‘De Woeste Hoogte’. Zo noemden we de derde verdieping ook toen nog steeds.
Er werd ook een Dienstencommissie opgericht. Dit is een soort van ondernemingsraad voor gemeentelijke instellingen. Het ziekenhuis was nog niet toe aan volwaardige ondernemingsraad. In samenwerking met de vakbond had ik in de periode vóór de oprichting van die dienstencommissie voor elkaar gekregen dat dames ook broekpakken mochten dragen op het werk. Tot dan was je altijd verplicht in een rok op het werk te verschijnen! Vermoedelijk omdat dit me gelukt was, werd ik daarna ook verkozen voor de dienstencommissie onder leiding geneesheer-directeur Dr. M. Karbaat. Er waren grote plannen voor een verbouwing in een stappenplan, maar ze liepen uit op niets. Deze hele dienstencommissie was voor mij een farce. In 1978 ging ik met ontslag en verliet ik de commissie.
Op de afdeling hadden we een leuk team van mensen. We konden veel zorg leveren voor patiënten. De leidinggevende verpleegkundigen mochten een kaderopleiding volgen. Dat gaf helaas veel wrijving met de zittende leidinggevende, het verpleegkundig hoofd Anneke de Groot. Dat was jammer, want hierdoor verdwenen uiteindelijk heel veel mensen van de afdeling. Ook ik besloot dat ik de situatie niet meer prettig vond en ging werken als bedrijfsverpleegkundige bij de GG en GD. Ondertussen was er nog steeds geen verbouwing of renovatie in het Zuiderziekenhuis.”
Foto: Jan van Dalen 2017.
