Dit artikel maakt onderdeel uit van een reeks van in totaal tien artikelen over de Hervormde kerk in Sint Anna ter Muiden. In deze artikelen zijn de interviews met tien (oud)bewoners van Sint Anna verwerkt die hebben vertelt over hun herinneringen omtrent de kerk en welke betekenis het gebouw voor hen heeft.
Wat maakt de plek van de kerk in Sint Anna ter Muiden zo bijzonder? De mensen in Sint Anna ter Muiden weten het wel: de historie en een bepaald soort rust. De kerk was tot de tachtigjarige oorlog een statige kruiskerk, maar werd verwoest bij het beleg op Sluis. De toren was het enige dat resteerde – en ook die is nog maar de helft van zijn oorspronkelijk hoogte. Toch staat hij symbool voor kracht en sterkte. Desondanks of misschien juist daarom straalt deze plek veel rust uit. Mensen komen hier naar toe om rust te zoeken, waarbij het niet alleen gaat om ‘stilte’, maar ook om een diepe rust die op je neerdaalt.
Sint Anna ter Muiden was in het verleden een plek waar veel schilders kwamen om te schilderen. De kerk was dan een geliefd motief. Dinie Focke-Bonnewel: “Mijn hele leven door heb ik hier altijd overal mensen zien zitten om te schilderen. En meestal was het doel de toren en de markt.”
Dinie Focke-Bonnewel: “Mijn man ligt hier. Ik heb een moeilijk jaar gehad nadat hij gestorven was, maar iedere keer als ik het kerkpad opliep en ik zag de kerk en ging naar het graf, viel er een bepaalde rust op me neer. Dat was niet pas toen mijn man overleed, de toren gaf mij altijd dit gevoel. Het heeft iets als je dat pad oploopt en zo naar de kerk loopt. Dan voel ik: hier ben ik thuis.”
Kracht en eenvoud
Leon Meijers: “Het feit dat ik een ruimte binnenloop die al zo lang staat en door zo veel mensen gevormd is, vind ik bijzonder.” Hij voelt zich hier verbonden met een stuk historie: “Wie weet wie hier allemaal gezeten heeft. De kerk staat al sinds 1200 en nog wat en is in verschillende handen geweest. En dat maakt het zo boeiend. Zo’n toren overleeft dus alles. Ik vind gewoon heel bijzonder dat hij de kracht heeft om te blijven bestaan. Ondanks bombardementen en beschietingen en wat dan ook.”
Guus de Rooij antwoordt op de vraag wat hij mooi vindt aan de kerk: “De eenvoud en ook het gevoel van dat die daar zo lang al staat. Want echt mooi is die natuurlijk niet – architectonisch gezien. Maar door zijn eenvoud en zijn geschiedenis vind ik hem mooi. Ik vind hem prachtig!”
Tekst: Daniela van Groningen
Beeld: Kees de Plaa
