Ook Robert Vriesland (1961) wilde ons graag zijn verhaal vertellen. In 1975 werd hij als 13 jarige aangereden door een busje: “Ik had gewoon niet goed gekeken, dus daar lag ik. Ik kwam terecht in het Zuider in kamer 201 in paviljoen 2 en ben daar 2-3 maanden gebleven met een gecompliceerde dijbeenbreuk.”
Vriesland vertelt in vol Rotterdams accent: “In het ziekenhuis leggen is natuurlijk nooit leuk, maar ik heb er een goeie tijd gehad. De zusters hadden toen nog echt tijd voor je. We speelden vaak spelletjes. Ik ben nog altijd op zoek naar één zuster, Martha Veltman. Zij werkte daar, maar lag er op dat moment ook als patiënt. Ik ben heel vaak bij haar op de kamer geweest, wat normaal strikt verboden was. De dames en de heren afdelingen waren strikt gescheiden, maar als personeel had zij natuurlijk allerlei privileges. Wat ik me ook nog goed herinner is de nacht dat Mohammed Ali een grote wedstrijd bokste. Wij hadden als enige televisie op de zaal en met toestemming van iedereen ging het toestel midden in de nacht aan en keken we met zijn allen de wedstrijd.”
Foto: Zuiderziekenhuis jaren 60 (collectie Leen Pieren).
